‘Bijna niemand kan zeggen: ik ben hier geweest’
De geur van verf. Het geluid van hardwerkende bouwvakkers. Het gevoel van nieuwsgierigheid naar de plek waar je straks je schooltijd gaat doorbrengen. Terwijl het nieuwe schoolgebouw van binnen langzaamaan meer vorm begint te krijgen, mogen vijf brugklassers er voor het eerst een glimp opvangen…
Vol verwondering laten Suzy, Lucy, Evy, Dominique en Max zich door rector Leon De Rond al verhalend door het pand rondleiden. “Klopt het bij wat jullie in gedachten hadden?”, vraagt meneer De Rond ze vriendelijk. Ze knikken hun hoofd en antwoorden volmondig: “JA!” Lucy is vooral blij dat ze straks op deze plek samen met leeftijdsgenootjes kan zijn. Voor Suzy voelt het als een nieuw begin: “Hier kan ik nieuwe vrienden gaan maken.”
Licht en ruimtelijk
“Het begon allemaal hier, op deze plek!”, legt meneer De Rond de leerlingen uit. “Oorspronkelijk werd hier het eerste schoolgebouw van West-Brabant gebouwd. Ze noemden het vroeger ook wel ‘de studietempel’ en die naam houden wij in eer.” De bovenste verdieping laat zien dat het pand heel licht en ruimtelijk wordt ingericht. Met glazen puien, lichte kleuren en zelfs de originele balken zijn op sommige plekken nog zichtbaar. Meneer de Rond: “Er komen meerdere werkruimtes met scheidingen van glas. Daardoor kun je straks heel goed zien dat iedereen hard aan het werk is. Dat werkt stimulerend!”