RSG ‘t Rijks: een school met ambitie. Een school met respect. Een school waar toekomst en ontwikkeling de ruimte krijgen. Oftewel: een school vol verhalen! Elke maand delen we een verhaal vanuit onze school. Vandaag: Nine Verheezen (16), die aan de start staat van haar examenjaar. Hoe heeft ze haar tijd op ’t Rijks ervaren? Wat verwacht ze van dit laatste jaar op de middelbare school? Hoe ziet haar toekomstbeeld eruit? Een openhartig gesprek…
Als klein meisje van 12 jaar stapt ze de brugklas op ‘t Rijks binnen. Er zit slechts één andere leerling die ze kent op de school, verder niemand. Maar dat weerhoudt Nine er niet van voor ’t Rijks te kiezen. Nine: “Ik wilde juist zo graag naar ‘t Rijks om nieuwe mensen te leren kennen. Het is een grote school en ja, natuurlijk voelde dat tijdens die eerste open dag een beetje overweldigend… Maar tegelijkertijd wist ik ook heel zeker: op deze school wil ik straks zitten.”
Inmiddels zijn we vijf jaar verder en staat er een hele andere Nine aan de start van het examenjaar. Iemand die weet wat ze wil en recht op haar doel afgaat. “Na de middelbare school wil ik naar de politieacademie. Omdat je daar pas vanaf je achttiende terecht kunt, moet ik twee jaar overbruggen. In die tussentijd wil ik aan de slag als buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA), zodat ik al een streepje voor heb. De selectieprocedure van de politieacademie is namelijk niet mals.”
‘Ik houd ervan mezelf uit te dagen. Een kantoorbaan? Niks voor mij!’
Voor die selectieprocedure moet Nine een conditietest afleggen, een mentale check doorlopen en ze moet casussen spelen van benauwde situaties. “Het grappige is dat mensen die mij niet goed kennen niet verwachten dat ik een stoer vak als politieagente ambieer. Mensen denk dat ik een meisje-meisje ben, die kapster wil worden of iets met make-up gaat doen.” Lachend: “Mijn ouders en vriendinnen weten beter, dat is écht niets voor mij. Net als dat een kantoorbaan dat niet is. Ik wil juist uit mijn comfortzone gaan, mezelf uitdagen en ongemakkelijke situaties opzoeken.”
Die uitdaging in haarzelf ontstaat tijdens haar schoolperiode op ‘t Rijks. De brugklas doorloopt ze zonder slag of stoot, maar in de tweede klas is de ambitie ineens ver te zoeken bij Nine. “Ik zal maar gewoon eerlijk zijn: ik deed op dat moment totaal mijn best niet. Ik merkte dat ik aan het veranderen was en gaf ineens niets meer om school, had betere dingen te doen in mijn vrije tijd. Maar toen ik hoorde dat ik bleef zitten, wist ik ineens dat het anders moest. Vanaf dat moment ben ik school veel serieuzer gaan nemen. Ik heb daardoor een enorme sprong gemaakt in mijn ontwikkeling. Ineens besefte ik dat ik zonder goede prestaties hier op school nooit ver zal komen in de rest van mijn leven.”
‘Op ’t Rijks heb ik de juiste mensen om me heen’
Nine besluit het anders aan te pakken. “Dan zie je ook ineens hoe prettig de hulp van docenten kan zijn. Vorig jaar had ik een ontzettend leuke mentor met wie ik, samen met mijn vriendinnen, veel verhalen deelde. De onderwerpen waarover we na school met haar spraken gingen veel verder dan wat er op school gebeurde. Ze voelde bijna een beetje als een vriendin. Zo vertrouwd. Dat is fijn, ik geloof dat je met de juiste mensen om je heen verder komt.”
Met het examen voor de deur is dit laatste schooljaar op ’t Rijks toch wel een spannende voor Nine. “Ik doe wel net of er niets aan de hand is, maar natuurlijk vind ik het examen wel spannend. Je wilt je schooltijd immers goed afronden en door naar de volgende stap. Of ik ’t Rijks ga missen? Ja. Zeker wel. Ik heb er toch een deel van mijn leven doorgebracht en nieuwe vriendschappen gesloten. Maar ik heb vooral ook zin in de toekomst!”